شعرهای حافظ شیرازی به ترتیب حروف الفبا

حرف الف:

الا یا ایها السّاقی أدر کأسا" و ناوِلها      /     که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را /   به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

اگردشنام فرمایی و گرنفرین ،دعا گویم     /    جواب تلخ میزیبد لب لعل شکر خا را

ای صاحب کرامت ،شکرانه ی سلامت      /       روزی تفقّدی کن ، درویش بینوا را

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است   /       با دوستان مروّت با دشمنان مدارا

آیینه ی سکندر جام میست،بنگر               /      تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا

ای دل شباب رفت و نچیدی گلی زعیش    /      پیرانه سر مکن هنری ننگ ونام را

ای صبا گر به جوانان چمن بازرسی        /     خدمت ما برسان سرو وگل و ریحان را

ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما    /     آب روی خوبی از چاه زنخدان شما

ای صبا با ساکنان شهر یزد از ما بگو:    /      کای سر حق ناشناسان گوی چوگان شما

ای شهنشاه بلند اختر خدا را همّتی          /     تا ببوسم همچو اختر خاک ایوان شما

این چنین موسمی عجب باشد                /     که ببندند میکده به شتاب

ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست   / خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ مشکین غریب

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت ؟         /      وی مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت؟ 

آشنایی نه غریبست که دلسوز منست       /     چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست؟         /     منزل آن مه عاشق کش عیّار کجاست؟

آنکسست اهل بشارت که اشارت داند      /     نکته ها هست بسی ،محرم اسرار کجاست؟

از آن دیر مغانم عزیز میدارند               /     که آتشی که نمیرد ،همیشه در دل ماست

اگر به زلف دراز تو دست کوته ما نرسد   /    گناه بخت پریشان و دست کوته ماست

آنچه او ریخت به پیمانه ی ما نوشیدیم       /    اگر از خمر بهشت است و گر باده ی مست

آخر بچه گویم هست از خود خبرم چون نیست / وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم ،چون هست

افسوس که شد دلبر و در دیده ی گریان      /     تحریر خیال خط او نقش بر آبست

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشبست /   یا رب این تأثیر دولت در کدامین کوکب است

اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین / با سلیمان چون برانم من که مورم مرکبست